Ze leven lang en gelukkig

Een tijdje geleden waren we op het Italiaanse Sardinië voor kookinspiratie en nieuw beeldmateriaal. Het is een bijzonder eiland: ruig, grotendeels nog leeg, op veel plekken niet bepaald rijk. De bewoners zijn bijna altijd hartelijk, gastvrij, nemen alle tijd voor je. En ze lijken vrijwel zonder uitzondering goed te kunnen koken!

De kracht van de Italiaanse keuken, en zeker van de Sardijnse, is de eenvoud. Minder is meer, blijkt ook daar maar weer. Als de ingrediënten maar goed zijn, en dat zijn ze: smaakvolle tomaten, bijzondere kazen, allerlei kruiden, allemaal lokaal geproduceerd of gevangen (zoals de vis). En, ook niet onbelangrijk: de gerechten worden met liefde, tijd en kennis van zaken bereid.

Worden de Sardijnen daarom zo oud, door hun eet- en leefpatroon? Volgens een onderzoek van de Amerikaans Dan Buettner, journalist en National Geographic Fellow, zijn er vijf gebieden op aarde waarvan de bewoners extreem oud worden: Sardinië, het Japanse eiland Okinawa, de stad Loma Linda in Californië (alleen een groep vegetarische adventisten die daar woont), het Costa Ricaanse schiereiland Nicoya en het Griekse eilandje Ikaria. Opvallend is natuurlijk dat het bijna allemaal (schier)eilanden zijn, letterlijk afgesloten gebieden. Buettner noemt dit ‘Blue Zones’.

De broers en zussen Melis uit het dorp Perdasdefogu in het zuidoosten van Sardinië behaalden in 2012 een Guinness World Record: met z’n negenen waren ze 818 jaar oud, gemiddeld 91 jaar. Inmiddels zijn een paar van hen toch opgehaald door Magere Hein en is het record ‘oudste broers en zussen’ naar het schijnt in handen van de Tweed-clan in het Verenigd Koninkrijk. Begin 2015 waren ze samen 1019 jaar oud. Alleen redden zij dat met z’n twaalven, waarmee hun gemiddelde leeftijd… 85 jaar bedroeg.

De Melisjes uit Perdasdefogu zijn dus ergens nog steeds recordhouders. Hoe dan ook: naast een fijn eet- en drinkpatroon zijn veel sociale contacten belangrijk voor wie langer in goede gezondheid wil leven, net als weinig stress, veel zonneschijn en schone lucht. Wat dat betreft wint de Sardijnse samenleving het glansrijk van de Britse, als je het ons vraagt (verder niets ten nadele van onze westerburen)!